ความตาย เป็นเรื่องที่ใครๆไม่อยากได้ยิน
ไม่อยากได้ฟัง ไม่อยากอ่าน พระอริยะบุคคลผู้มีปัญญาท่านใช้หนามบ่งหนาม
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสไว้ว่า "ผู้เจริญมรณะสติ
ย่อมเข้าถึงอมตะ" นั่นหมายถึงว่า "ผู้ระลึกถึงความตายย่อมเข้าถึงพระนิพพาน
อันไม่เกิดไม่ตาย"
มรณะเป็นทุกข์อย่างหนึ่งของสัตว์โลก ความหมายของมรณะที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ใน
มหาสติปัฏฐานสูตร ดังนี้ " ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
มรณะ คือ การจุติ การเคลื่อนไป การแตกทำลาย การหายไป มฤตยู
ความตาย การทำกาละ การแตกแห่งขันธ์ การทิ้งซากไว้ การสิ้นชีวิตของเหล่าสัตว์"
ร่างกายที่มีจิตวิญญาณครอง ได้ชื่อว่าเป็นสัตว์ เดินไปเดินมาได้
ถ้ามีแต่ร่างกาย ไม่มีจิตวิญญาณ ก็เป็นศพเดินเหินไม่ได้
สัตว์เมื่อหมดอายุหรือหมดบุญ ร่างกายแตกทำลายไปเป็นธาตุดิน,น้ำ,ไฟ,ลม
ส่วนจิตวิญญาณ ถ้ายังมีกิเลสอยู่ย่อมไปสิงสถิตในร่างกายอื่นอีก
คือไปเกิดใหม่ ดังนั้นการตายของสัตว์ทั้งหลายจึงไม่พ้นทุกข์
เมื่อเป็นเช่นนั้นจะทำอย่างไร???
ปัพพโตปมสูตร
( ว่าด้วยชรามรณะดุจภูเขากลิ้งมาบดสัตว์ )
|
ครั้งนั้นพระเจ้าปเสนทิโกศล
เสด็จเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่ประทับ ทรงอภิวาทแล้วประทับนั่งสนทนากับพระองค์ว่า
(พระราชา) " ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
พระราชาผู้ได้ราชาภิเษกแล้ว เป็นผู้เมาในความเป็นใหญ่
เป็นผู้มีกามราคะกลุ้มรุมแล้ว เป็นผู้มั่นคง เป็นผู้ชนะครอบครองปฐพีมณฑลอันใหญ่
มีราชกรณียะกิจอันใด หม่อมฉันถึงแล้วในราชกรณียะกิจเหล่านั้น"
(พระพุทธเจ้า) " ดูก่อนมหาบพิตร
พระองค์จะทำอย่างไร ถ้ามีผู้ควรเชื่อถือ มาจากทิศตะวันออกบ้าง,
จากทิศตะวันตกบ้าง, จากทิศเหนือบ้าง, จากทิศใต้บ้าง
กราบทูลพระองค์ว่า ขอเดชะมหาราชเจ้า ข้าพระพุทธเจ้าได้เห็นภูเขาใหญ่สูงเทียมเมฆ
กำลังกลิ้งบดสัตว์ทั้งปวงมา สิ่งใดที่พระองค์ควรกระทำ
ขอได้โปรดกระทำเสียเถิดพระเจ้าข้า ! "
(พระราชา) " ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
เมื่อมหาภัยอันร้ายกาจที่ทำให้มนุษย์พินาศใหญ่ถึงเพียงนั้นเกิดขึ้นแก่หม่อมฉัน
อะไรเล่าที่หม่อมฉันจะกระทำในภาวะที่ได้เกิดเป็นมนุษย์แสนยาก
นอกจากการประพฤติธรรม การทำกุศล การทำบุญ "
(พระพุทธเจ้า) " ดูก่อนมหาบพิตร
ถ้าชราและมรณะครอบงำพระองค์ พระองค์จะทำอย่างไร? " |
(พระราชา) "
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เมื่อชราและมรณะครอบงำหม่อมฉัน
อะไรเล่าที่หม่อมฉันจะกระทำ นอกจากการประพฤติธรรม การทำกุศล
การทำบุญ ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ การรบด้วยช้าง, การรบด้วยม้า,
การรบด้วยรถ, การรบด้วยทหารราบ, การรบด้วยมนต์ และการรบด้วยเงินทอง
ย่อมไม่มีเมื่อชราและมรณะครอบงำ "
(พระพุทธเจ้า) " ถูกแล้วๆ
มหาบพิตร เมื่อชราและมรณะครอบงำอยู่ อะไรเล่าที่ควรกระทำ
นอกจากการประพฤติธรรม การทำกุศล การทำบุญ "
แล้วพระผู้มีพระภาคตรัสเป็นพระคาถาว่า
" ภูเขาศิลาใหญ่ สูงจรดท้องฟ้า
กลิ้งบดสัตว์มาโดยรอบทั้ง ๔ ทิศฉันใด
ชราและมัจจุราชก็ฉันนั้น ย่อมครอบงำสัตว์ทั้งหลาย
คือ พวกกษัตริย์
พวกพราหมณ์ พวกแพศย์ พวกศูทร พวกคนจัณฑาล และพวกคนขนขยะ
ไม่เว้นใครๆเลย ย่อมย่ำยีทั้งสิ้น เมื่อนั้นไม่มียุทธภูมิสำหรับพลช้าง
พลม้า
พลรถ พลทหารราบ มนต์ หรือทรัพย์ เพราะฉะนั้นบุรุษผู้มีปัญญา
เมื่อเห็นประโยชน์พึงตั้งศรัทธาไว้ในพระพุทธเจ้า
ในพระธรรม
และในพระสงฆ์ ผู้ใดมีปกติประพฤติธรรมด้วยกาย ด้วยวาจา
ด้วยใจ
บัณฑิตทั้งหลายย่อมสรรเสริญในโลกนี้ ผู้นั้นละโลกนี้ไปย่อมบันเทิงในสวรรค์
"
( สังยุตตนิกาย สคาถาวรรค เล่ม ๑๕ หน้า ๑๔๑ )
|
|
|