|
|
|
|
๑.คำว่า สุตตะ หรือ พหูสูต คืออะไร?
|
|
|
ตอบ
|
คือ การศึกษามาก
หมายถึงการศึกษาเล่าเรียนพุทธพจน์ หรือพระไตรปิฎก |
 |
| ๒. ท่านมีหลักการนับถือศาสนาอย่างไร? |
| |
ตอบ |
ด้วยการเปรียบเทียบศาสนาต่างๆ
โดยเอาคัมภีร์ของแต่ละศาสนามาอ่าน มาศึกษา แล้เปรียบเทียบข้อเด่นข้อด้อย
ดังนี้:-
๑. ชาติตระกูลของพระศาสดา
๒.ความประเสริฐในข้อวัตรข้อปฏิบัติของพระศาสดา
๓. คุณวิเศษของพระศาสดา
๔. ความมีเกียรติยศ ความมีชื่อเสียงของพระศาสดา
๕. ความมีเหตุมีผลของหลักคำสอน
๖. ความเป็นไปได้ของหลักคำสอน
๗. คำสอนนั้นทำให้พ้นทุกข์ได้จริง
|
๓. พระเกจิอาจารย์ที่เป็นหมอดูบ้าง
ทำยารักษาโรคบ้าง ทำของขลังวิเศษต่างๆบ้าง ทำพิธีกรรมต่างๆบ้าง
สิ่งเหล่านี้เป็นปาฏิหาริย์ เป็นคุณวิเศษหรือไม่ ?
|
| |
ตอบ |
ไม่ใช่ปาฏิหาริย์ ไม่ใช่คุณวิเศษ
แต่เป็นเดรัจฉานวิชาที่พระพุทธเจ้าทรงห้าม |
|
|
|
๔. การเข้าวัดปฏิบัติธรรม ควรทำเมื่อเป็นเด็ก เมื่อหนุ่มหรือเมื่อแก่
?
|
|
|
|
ตอบ
|
การเข้าวัดปฏิบัติธรรมะเป็นเรื่องของผู้มีปัญญา
เห็นทุกข์เห็นโทษ มีศรัทธาและมีเรี่ยวแรง ไม่ควรรอว่า แก่ก่อนค่อยเข้าวัด
เพราะคนแก่ย่อมอ่อนแอ ปฏิบัติได้ยาก ดังนั้นควรเข้าวัดปฏิบัติธรรมะตั้งแต่วัยเด็กวัยหนุ่ม
แต่เมื่อยังเด็กยังหนุ่มมัวประมาท แล้วมารู้ตัวเกิดศรัทธาเมื่อแก่
ถ้ามีกำลังแข็งแรงอยู่ ก็ควรรีบเข้าวัดปฏิบัติธรรมะ ดังที่พระศาสดาตรัสเป็นพระคาถาว่า....
บุคคลเมื่อถูกมัจจุราชครอบงำแล้ว
ควรรีบรักษาศีล ชำระทางไปพระนิพพานโดยเร็วทีเดียว
|
|
|
|
|
๕. สามีภรรยามีลูกน้อย แต่มีภาระต้องประกอบอาชีพการงาน ไม่มีเวลาเลี้ยงลูก
คิดจะเอาไปจ้างเขาเลี้ยงหรือหาคนมาเลี้ยงที่บ้าน แต่ก็ไม่ไว้ใจกลัวเขาจะเลี้ยงไม่ดี
แถมค่าจ้างก็แพงด้วย จึงเอาลูกน้อยไปให้พ่อเฒ่าแม่เฒ่าเลี้ยงให้ เพราะคนแก่มักไม่มีอะไรจะทำและชอบเด็กอยู่แล้ว
ท่านจะได้สนุกเพลิดเพลินอยู่กับเด็กๆไม่เหงา จะเป็นการสมควรหรือไม่ ?
|
|
|
|
ตอบ
|
| พ่อแม่ของเราท่านเลี้ยงเรามาจนโต
แล้วยังเอาลูกของเราไปให้ท่านเลี้ยงอีก ทำให้ท่านไม่ได้พักผ่อน
ทำให้ท่านต้องเหนื่อยยาก ทำให้ท่านต้องเสน่หาอาลัยอยู่กับเด็กทารก
เป็นสิ่งที่น่าละอายอย่างยิ่ง ควรให้ท่านได้พักผ่อน ให้ท่านไปวัดแสวงหาทางสวรรค์
ทางพระนิพพาน ให้ท่านได้พบทางสว่างทางสงบจะประเสริฐกว่า.
|
|
|
|
|
|
|
|
