สมัยหนึ่งพระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน อารามของท่านอนาถะบิณฑิกะเศรษฐี พระนครสาวัตถี ครั้งนั้นเมื่อปฐมยามสิ้นไปแล้วมีเทวดาองค์หนึ่งรัศมีงามยิ่งทำพระวิหารเชตวันให้สว่างไสว เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวายบังคมพระองค์แล้วยืนทูลถามพระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า.

(เทวดา) “ข้าพระองค์มา เพื่อทูลถามถึงผู้เสื่อมและผู้เจริญกะท่านพระโคตะมะ ขอทูลถามว่าอะไรเป็นทางของคนเสื่อม?”

(พระผู้มีพระภาค) “ผู้รู้ดีเป็นผู้เจริญ ผู้รู้ชั่วเป็นผู้เสื่อม ผู้ชอบธรรมะเป็นผู้เจริญ ผู้เกลียดธรรมะเป็นผู้เสื่อม ท่านจงทราบเถิดว่า นี้เป็นทางของคนเสื่อมที่ ๑”

(เทวดา) “ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ขอพระองค์จงตรัสบอกคนเสื่อมที่ ๒ อะไรเป็นทางของคนเสื่อม?”

(พระผู้มีพระภาค) “คนมีคนชั่วเป็นที่รัก ไม่ทำคนดีให้เป็นที่รัก ชอบใจธรรมะของคนชั่ว ท่านจงทราบเถิดว่า นี้เป็นทางของคนเสื่อมที่ ๒”

(เทวดา) “ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ขอพระองค์จงตรัสบอกคนเสื่อมที่ ๓ อะไรเป็นทางของคนเสื่อม?”

(พระผู้มีพระภาค) “คนใดชอบนอน ชอบคุย ไม่ขยัน เกียจคร้าน โกรธง่าย ท่านจงทราบเถิดว่า นี้เป็นทางของคนเสื่อมที่ ๓”

(เทวดา) “ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ขอพระองค์จงตรัสบอกคนเสื่อมที่ ๔ อะไรเป็นทางของคนเสื่อม?”

(พระผู้มีพระภาค) “คนใดมีความสามารถ แต่ไม่เลี้ยงมารดาบิดาผู้แก่เฒ่า ท่านจงทราบเถิดว่า นี้เป็นทางของคนเสื่อมที่ ๔”

(เทวดา) “ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ขอพระองค์จงตรัสบอกคนเสื่อมที่ ๕ อะไรเป็นทางของคนเสื่อม?”

(พระผู้มีพระภาค) “คนใดลวงสมณะพราหมณ์หรือวณิพก ด้วยคำเท็จ ท่านจงทราบเถิดว่า นี้เป็นทางของคนเสื่อมที่ ๕”

(เทวดา) “ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ขอพระองค์จงตรัสบอกคนเสื่อมที่ ๖ อะไรเป็นทางของคนเสื่อม?”

(พระผู้มีพระภาค) “คนมีทรัพย์มาก มีข้าวของมากแต่กินของอร่อยคนเดียว ท่านจงทราบเถิดว่า นี้เป็นทางของคนเสื่อมที่ ๖”

(เทวดา) “ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ขอพระองค์จงตรัสบอกคนเสื่อมที่ ๗ อะไรเป็นทางของคนเสื่อม?”

(พระผู้มีพระภาค) “คนใดหยิ่งเพราะชาติ หยิ่งเพราะทรัพย์ หยิ่งเพราะตระกูล ดูหมิ่นญาติของตน ท่านจงทราบเถิดว่า นี้เป็นทางของคนเสื่อมที่ ๗

(เทวดา) “ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ขอพระองค์จงตรัสบอกคนเสื่อมที่ ๘ อะไรเป็นทางของคนเสื่อม?”

(พระผู้มีพระภาค) “คนใดเป็นนักเลงหญิง นักเลงสุรา นักเลงพนัน ผลาญทรัพย์ตน ท่านจงทราบเถิดว่า นี้เป็นทางของคนเสื่อมที่ ๘”

(เทวดา) “ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ขอพระองค์จงตรัสบอกคนเสื่อมที่ ๙ อะไรเป็นทางของคนเสื่อม?”

(พระผู้มีพระภาค) “คนใดไม่สันโดษด้วยภรรยาของตน ประทุษร้ายภรรยาของผู้อื่นดุจประทุษร้ายหญิงแพศยา ท่านจงทราบเถิดว่า นี้เป็นทางของคนเสื่อมที่ ๙”

(เทวดา) “ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ขอพระองค์จงตรัสคนเสื่อมที่ ๑๐ อะไรเป็นทางของคนเสื่อม?”

(พระผู้มีพระภาค) “ชายแก่มีภรรยาสาวรุ่น ย่อมนอนไม่หลับเพราะความหึงหวง ท่านจงทราบเถิดว่า นี้เป็นทางของคนเสื่อมที่ ๑๐”

(เทวดา) “ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ขอพระองค์จงตรัสบอกคนเสื่อมที่ ๑๑ อะไรเป็นทางของคนเสื่อม?”

(พระผู้มีพระภาค) “คนใดตั้งหญิงหรือชายสุรุยสุร่ายให้เป็นใหญ่ ท่านจงทราบเถิดว่า นี้เป็นทางของคนเสื่อมที่ ๑๑”

(เทวดา) “ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ขอพระองค์จงตรัสบอกคนเสื่อมที่ ๑๒ อะไรเป็นทางของคนเสื่อม?”

(พระผู้มีพระภาค) “กษัตริย์ผู้มักใหญ่ใฝ่สูงปรารถนาราชสมบัติแว่นแค้วนอื่น ท่านจงทราบเถิดว่า นี้เป็นทางของคนเสื่อมที่ ๑๒ บัณฑิตผู้มีความเห็นอันประเสริฐ
พิจารณาเห็นคนเหล่านี้เป็นผู้เสื่อมในโลกแล้วย่อมคบแต่คนผู้เจริญ”